Νίκος Καραγεωργίου

Ορθοδοντικό Ιατρείο

    • Contrast
    • Layout
    • Font

Η αρχική ορθοδοντική εξέταση πρέπει να γίνει σε ηλικία περίπου 7 ετών εκτός αν υποψιάζεστε κάποιο πρόβλημα νωρίτερα. Η σωστή επιλογή του χρόνου έναρξης μιας θεραπείας είναι πολύ σημαντική. Η εξέταση δεν συνεπάγεται απαραίτητα την έναρξη ορθοδοντικής θεραπείας. Είναι ιδιαιτέρως λανθασμένη η επικρατούσα αντίληψη (ακόμα και συναδέλφων οδοντιάτρων) ότι πρέπει να περιμένει ο γονέας μέχρι να ανατείλουν όλα τα μόνιμα δόντια του παιδιού και κατόπιν να επισκεφτεί τον ορθοδοντικό. Πολλά ορθοδοντικά προβλήματα μπορεί να αντιμετωπιστούν ευκολότερα, γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά στη μικτή οδοντοφυΐα. Μετά την εκτίμηση της κατάστασης, ο ορθοδοντικός μπορεί να συστήσει την απλή παρακολούθηση του παιδιού σας κάθε 6 μήνες. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ευνοϊκή ανατολή των δοντιών και ίσως στην αποφυγή εξαγωγών μονίμων δοντιών αργότερα.

Η διάρκεια της θεραπείας ποικίλει αφού αυτή εξαρτάται από το είδος και τη βαρύτητα του ορθοδοντικού προβλήματος. Συνήθως ωστόσο διαρκεί ένα έως δύο χρόνια.

Η ορθοδοντική θεραπεία συμβάλλει στην καλυτέρευση της εμφάνισης, η οποία συνδέεται με την δημοτικότητα, την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση, τον αυτοσεβασμό. Η ευθυγράμμιση των δοντιών με την ορθοδοντική θεραπεία βοηθά στην καλύτερη λειτουργία της μάσησης και την καλυτέρευση της στοματικής υγιεινής ώστε να μπορούν να αποφευχθούν μελλοντικές τερηδόνες, ουλίτιδες, περιοδοντίτιδες και πιθανή και απώλεια δοντιών.

Τα σύγχρονα ορθοδοντικά μηχανήματα είναι έτσι σχεδιασμένα ώστε να προκαλούν τη μικρότερη δυνατή ενόχληση στον ασθενή. Συνήθως απαιτούνται 2-3 μέρες προσαρμογής στους ορθοδοντικούς μηχανισμούς.

Η ορθοδοντική θεραπεία είναι δυνατή τόσο στους νεαρούς ασθενείς όσο και σε ενήλικες οποιασδήποτε ηλικίας. Τα σύγχρονα ορθοδοντικά μέσα (διαφανή brackets, “εσωτερικά ή γλωσσικά” brackets, οι διάφανοι νάρθηκες) είναι ιδιαίτερα διακριτικά κάνοντας την ορθοδοντική δυνατή σε όλους.

Μία ορθοδοντική θεραπεία περιλαμβάνει δύο στάδια: Αυτό της ενεργού θεραπείας και αυτό της συγκράτησης.
Κατά το στάδιο της ενεργού θεραπείας επιτυγχάνεται το ίσιωμα των δοντιών με τους γνωστούς ορθοδοντικούς μηχανισμούς, που ο γιατρός ενεργοποιεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Κατά το στάδιο της συγκράτησης επιτυγχάνεται η διατήρηση του αποτελέσματος. Ο ασθενής φορά τους ειδικούς συγκρατητικούς μηχανισμούς και επισκέπτεται το ιατρείο όταν ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο. Και τα δύο στάδια είναι πολύ σημαντικά για ένα σωστό τελικό αποτέλεσμα.

  • 1(current)
  • 2